رویکردی حقوقی به تفاوت‌های نسلی در تعاملات زناشویی(مطالعه موردی زنان شهر تهران)

این مطالعه، به مطالبات حقوقی در تعاملات زناشویی زنان متأهل شهر تهران می پردازد؛ با این هدف که تفاوت‌های نسلی را در سه نسل از زنان نشان دهد. گمانۀ اصلی پژوهش این است که بین سه نسل از زنان متأهل، تفاوت معنادار در میزان مطالبات حقوقی زناشویی وجود دارد. روش پژوهش، پیمایشی است و جامعه آماری آن را همۀ زنان متأهل شهر تهران تشکیل می دهند که از میان آن‌ها 500 نفر به شیوۀ خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شده و به پرسشنامه محقق ساخته پاسخ داده‌اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS 20استفاده شد. نتایج نشان داد بین سه نسل، در زمینۀ مطالبات حقوقی در تعاملات زوجین، تفاوت معنادار وجود دارد. بدین معنا که نسل سوم (نسل جوان) بیش از دو نسل دیگر به مطالبات حقوقی خود در خانواده اهمیت می‌دهد؛ و نسل دوم به عنوان میانجی، به این مطالبات کمتر از نسل سوم و بیشتر از نسل اول توجه دارد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام، متغیرهای اشتغال، تحصیلات و نسل، 499/0 واریانس متغیر وابستۀ «مطالبات حقوقی در تعاملات زناشویی» را تبیین می کنند.